wtorek, 15 maja 2012

Szczęśliwe słonie

Cześć! Jak tam w szkole i w domu? Jeśli macie jakiś sprawdzian lub też potrzebujecie szczęścia, to kupcie sobie słonia! Kolorowego, małego, dużego, rzeźbionego, drogiego, taniego, jakiego chcecie! A może prawdziwego... nie, nie kupcie tylko przeczytajcie i oglądnijcie o nim informacje, bo właśnie dziś napiszę o nim.

SŁOŃ

Słonie cechuje masywna budowa ciała. Może mieć nawet ok. 3 m wysokości oraz ok. 7t ciężaru. Jego:
  •  duża głowa,
  • niewielkie oczy o długich rzęsach,
  •  duże, jak wachlarz uszy,
  • niedługi ogon,
  • nos i górna warga prze kształcone w długą trąbę, stanowią narząd węchu i dotyku.
 Trąba służy im też do:
  • chwytania pokarmu,
  • pielęgnacji ciała
  •  jako broń ( zbudowana jest z ok. 40 tys. mięśni).
Jego górne siekacze tworzą wygięte to przodu ciosy.
Ciało słonia składa się też z:
  •  krótkiej szyi,
  • krępego i masywnego tułowia,
  • słupowatych kończyn, które są zakończone szeroką i okrągłą stopą zawierającą warstwę amortyzacyjną.

Słonie poruszają się na czubkach palców zakończonych pięcioma paznokciami w kończynach przednich oraz trzema lub czterema w tylnych. Ciało słonia jest pokryte grubą pomarszczoną skórą o grubości 2-4 cm. Słoń jest prawie bezwłosy. Słonie porozumiewają się między sobą dźwiękami o bardzo niskiej częstotliwości, niesłyszalnymi dla ucha ludzkiego.
Występowanie: Azja Południowa, Afryka Południowo - Wschodnia.
Ciekawostka:  Do słoni zaliczany jest również wymarły mamut. Istnieją tylko 2 gatunki słoni:
  • słoń afrykański.
  • słoń indyjski.
A i tu coś dla was:
I to już wszystko na temat słonia! 


środa, 11 kwietnia 2012

Szop pracz ma zwyczaj "prania"...

Cześć! Wczoraj i dzisiaj mieliśmy dużo prania, więc tak sobie pomyślałam, że napiszę o szopie praczu!!! :)

SZOP PRACZ

Wygląd: Długość głowy i tułowia około 50-70 cm, długość ogona ok. 25 cm, masa 8-10 kg. Budowa krępa, krótkie nogi, podobny do jenota, ale o grubym ogonie z zarysowanymi czarnymi pierścieniami. Futro długie i gęste, szarożółte i czarne. Między oczami czarna pręga.

 Tryb życia: Szop pracz pochodzi z Ameryki Północnej. W latach trzydziestych sprowadzony na fermy, skąd część populacji uciekła i przedostała do wielu krajów europejskich, m.in. do Polski. Szop pracz występowanie - zamieszkuje wilgotne tereny, lasy w pobliżu jezior, rzek i stawów. Wspina się na drzewa i świetnie pływa. Zakłada gniazda w dziuplach lub norach. Prowadzi głównie nocny tryb życia. Jest samotnikiem. W niewoli ma zwyczaj „prania” pożywienia w wodzie, stąd bierze swą nazwę.
Rozmnażanie: Okres godowy przypada na luty – marzec. Ciąża trwa 60-70 dni, w maju lub czerwcu samica rodzi od 2 do 5 młodych, które po dwóch miesiącach opuszczają gniazdo i razem z matką uczą zdobywać pożywienie.
Odżywianie: Szopy pracze są wszystkożerne. Pokarm roślinny to tylko połowa pożywienia. Resztę stanowią drobne gryzonie, ptaki, płazy, gady, ryby i owady.
I to już koniec o szopach.                                DO ZOBACZENIA


sobota, 7 kwietnia 2012

Struś Pędziwiatr

Cześć!!! Dziś napisałam o kojocie. Na końcu dałam obrazki z kreskówki. Wiecie jakiej? "Struś Pędziwiatr". Dałam je, ponieważ chciałam dziś napisać tż o strusiach.

STRUŚ


Cechy gatunku:Ubarwienie: samiec – czarne, jedynie pióra na końcach skrzydeł i ogona białe; samica – cała brązowa, końce wszystkich piór jasne. Głowa, górne 2/3 szyi i nogi nagie. Barwa skóry pozwala odróżnić poszczególne podgatunki. Posiada dwa palce u stopy; większy – odpowiednik palca środkowego – potężny, zaopatrzony w pazur, mniejszy – odpowiednik palca zewnętrznego, pozbawiony pazura. W żołądku mięśniowym zwanym mielcem znajdują się gastrolity pomagające w trawieniu pokarmu. Ma doskonały wzrok – widzi dobrze na odległość do 5 km. Zwykle w stadach po 5–6 osobników (jeden samiec z haremem), w towarzystwie innych zwierząt. Rzadko stada do 50 sztuk. Są to największe i najszybsze nielotne ptaki lądowe. Na dłuższych dystansach biegają z prędkością 50 km/h, a w sprincie nawet 70 km/h. Mogą żyć do 75 lat. Wbrew popularnemu przekonaniu struś nie chowa głowy w piasek. Stereotyp ten powstał gdyż strusie mają zwyczaj w razie zagrożenia schylać głowę nisko ku ziemi.
Wymiary średnie: wysokość: 1,7–2,7 m masa: 93–150 kg Największy obecnie żyjący ptak. Samice są nieco mniejsze od samców.
Biotop: Pustynie i półpustynie o skąpej roślinności. Struś masajski – sawanna. Gniazdo:
gniazdo: W formie płytkiego dołu w piasku. W gnieździe jaja wszystkich samic haremu (15 do 60 sztuk).
Jaja: Duże, nawet do półtora kilograma, o objętości kilkudziesięciu kurzych jaj. Mają wymiary 16x12 cm.
Wysiadywanie: Jaja wysiadywane są od zniesienia pierwszego jaja przez okres 5 do 6 tygodni głównie przez samca (w dzień czasem zmieniany przez którąś z samic). Rodzice wykazują silny instynkt opiekuńczy.
Pożywienie: Roślinne, czasem łapią niewielkie gady.
A to sam Struś Pędziwiatr!!! :) :





DO ZOBACZENIA!!!!

Kojot



Cześć!!! Dziś chcę wam napiszć o... KOJOCIE, a to dlatego że gdy jechaliśmy samochodem koło drogi szdł wygłodzony kojot.

KOJOT

Występowanie: Ameryka Północna.
Cechy charakterystyczne: Zwierze podobne wyglądem do wilka, jednak posiada ubarwienie szaro-rudo-brązowawe. Na spodzie jaśniejsze.
Długość z ogonem do 140 cm.
Długość ogona do 40 m.
Wysokość w kłębie ok. 55 cm.
Waga 13-18 kg.
 Odżywianie: Gryzonie, padlina, odpady, owoce, szarańcza, ryby, bezkręgowce, zranione i osłabione ssaki.
Tryb życia: Kojoty są zwierzętami terytorialnymi, zaznaczają swoje tereny odchodami. Rozpoznawalnym dla nich dźwiękiem jest wycie, potrafią także szczekać. Kojoty cechują się neofobią, wrodzoną obawą przed innymi gatunkami zwierząt. Są drapieżnikami.
Rozmnażanie: Kojoty dobierają si w pary, jednak to samica wybiera partnera. Po pokryciu samice kopią głębokie nory i przygotowują je dla młodych osobników. Po ciąży trwającej ok. 60 dni na świat przychodzi 3-10 szczeniąt, każdy o masie ok. 250 g. Są dokarmiane przez matkę.
A tu cośna koniec. 


















I co fajne? :) 
DO ZOBACZENIA


środa, 4 kwietnia 2012

Łoś super ktoś!!!

Cześć! Dziś chcę wam opisać i przedstawić łosia!!!!! ( a może i....).



ŁOŚ



Łosie lubią środowisko podmokłe, bagienne, z drzewami i krzewami. W zimie preferuje suchsze tereny. Rozpowszechniony w północnej Europie (Skandynawia, Syberia), północnej Ameryce (Kanada, Alaska). Łoś w Polsce bytuje głównie w dolinie Biebrzy oraz puszczy Kampinoskiej. Łosie z łatwością poruszają się po terenach bagiennych i dobrze pływają. Żyją pojedynczo lub w małych rodzinnych grupach klem z łoszakami lub z samymi bykami. Zwykle trzymają się swoich ostoi, ale potrafią udawać się na długie wędrówki. Poruszają się wolno i majestatycznie, galopują niezwykle rzadko. Mają dobry słuch i węch, ale słaby wzrok.
Ubarwienie ciemnobrązowe z niemal czarną pręgą pośrodku grzbietu. Nogi zwane badylami w odcieniu bieli. Łeb wąski z opadającą górną wargą. Uszy spiczaste. Pod szyją broda porośnięta włosem. Ogon krótki, racice podłużne, lekko zaokrąglone. Poroże zwane rosochami przyjmuję formę tyk lub łopat.
Niestety dużo ludzi poluje na te zwierzęta by zrobić z nich to:

Prawda, że to jest okrutne. A jakby wam tak ( mówię tylko do tych co tak robią) odcięto głowy i powieszono na ścianie, byłoby fajnie? Na pewno nie.
A o to coś na polepszenie humoru: ŁOŚ SUPER KTOŚ!!!!
A może pluszaka? :)
I to już niestety wszystko na temat łosi.

DO ZOBACZENIA!!

wtorek, 3 kwietnia 2012

Czy wiesz, że...

Cześć!!! Dziś napiszę wam coś co może już wiecie, a jeśli nie to się właśnie teraz dowiecie :).
Czy wiesz, że...:

- Wiele gatunków płazów i gadów wygrzewa się na spróchniałych pniach lub chroni w ich cieniu.

- W Polsce występują tylko cztery gatunki jaszczurek (jaszczurka zwinka, jaszczurka żyworodna, jaszczurka zielona oraz padalec) i wszystkie objęte są ochroną gatunkową.

-Dzięcioły poprzez wykuwanie dziupli m.in. w murszejących pniach zwiększają możliwości lęgowe innych gatunków ptaków.

-Największą występującą w Polsce sową jest puchacz.

- Kapibary żyjące w Ameryce Południowej są obecnie największymi gryzoniami świata.

- Mątwy ( głowonogi dziesięcioramienne) potrafią przybierać kolor otoczenia mimo to, że nie rozróżniają kolorów.

- Zwierzęta domowe mogą przebyć tysiące kilometrów w drodze do domu. Psy i koty z tęsknoty za panem i swoim domem są zdolne do największych poświęceń. Potrafią przemierzyć tysiące kilometrów w często niebezpiecznych warunkach, aby wrócić do swojego pana.

- Motyle poznają smaki swoimi tylnymi stopami.

- kangury i strusie Emu nie potrafią iść do tyłu, dlatego są w herbie Australii.

-  prawie 80% wszystkich zwierząt ma sześć nóg.

-Modliszka jako jedyny owad potrafi przekręcić głowę o 360 stopni.

- kot Karola Dickensa gasił mu świeczkę, gdy ten powinien skończyć pracę.

- Leniwe zwierzęta żyją dłużej.

-Zwierzęta bardzo trafnie przewidują pogodę.

- Rozgwiazda nie ma mózgu.

I to wszystko co chciałam napisać. Mam nadzije, że ciekawostki się przydadzą w przyszłości.
DO ZOBACZENIA


piątek, 30 marca 2012

Wiecznie uśmiechnięty ssak, czyli delfin

Cześć!!!! Tak jak już pisałam, że mogę nie pisać w tym tygodniu. Napisałam, że może napiszę we wtorek lub czwartek, ale niestety nie udało mi się wyrobić na czas.
Naszczęście dziś znalazłam chwile czasu, a więc mogę o o czymś napisać.
Hmmm.....

DELFINY

Historia delfinów sięga 2 tysięcy lat przed naszą erą. Ich wytępowanie rozpoczeło się w północenej Norwegii, gdzie znaleziono ich rysunki skalne. Nie wszsycy wiedzą, że delfiny jak my ludzie, były kiedyś ssakami lądowymi. Ssaki te przypominały kiedyś z wyglądu dzisiejsze wilki, jednak spokrewnione były bardziej z krowami. Około 50 mln lat temu protoplaści delfinów zaczęli poszukiwać pożywienia na bagnach i przy ujściach rzek, chęć zajęcia głębszych wód wymusiła na nich kolejne zmiany ewolucyjne, tak więc zwierzęta te stały się na powrót zwierzętami wodnymi.
Delfiny wiele lat wstecz były otaczane czcią równą boginii. W starożytnej Grecji jak ktoś był na tyle śmiały, aby zabić to cudowane zwierzę, był karany śmiercią. Greccy rzemieślnicy dekorowali wiele róznych wyrobów podobiznami walenii, szczególnie delfinów. Rzymianie zaś wybijali podobiznę delfinów na monetach, a ich boga mórz Neptuna przedstawiali zawsze w zestawieniu z delfinem.

Delfiny są urodzonymi komikami. Zadziwiają wszyskich swymi efektownymi pokazami. Mózgi delfinów są w stosunku do rozmiarów ciał większe niż u człowieka, dlatego też wiele uczonych badaczy uważa, że ich inteligencja przewyższa intelekt ludzki. Prowadzone eksperymenty naukowe udowodniły, że delfiny potrafią rozrózniac obiekty na podstawie kształtów i wielkości. Wiele osób zaobserwowało u delfinów, że potrafią naśladowac ludzką mowę. Niektóre zwierzęta posługują się narzędziami, ale robią to instynktownie. Delfiny są na tyle przyjazne i lubią współpracować z człowiekiem, że dają się uczyć, wykonując np. w akwenach wodnych, cyrkach z użyciem rozmaitych narzędzi różne pokazy. Odruch ich są nabyte, przeważnie z nadzieją dostania nagrody w formie pożywienia.Delfiny są niezwykle towarzyskimi i uprzejmymi stworzeniami. Niczego od ludzi nie potrzebują, a jednak odnosi się wrażenie, że szukają z nami kontaktu, by dzielić się cudownym poczuciem. Rodzina delfinów jest olbrzymia, choć niektórym jej członkom grozi wymarcie.
I to wszystko na temat delfinów.
DO ZOBACZENIA!!!

niedziela, 25 marca 2012

Powiedzonko: To co tygrysy lubią najbardziej!

Cześć! Chodzę na karate. Tam trenerem jest sensej. Kiedy mamy ciężki trening, a chce nas pocieszczyć lub zmotywować mówi: "To co tygrysy lubią najbardziej". Z podobało mi się to, aż tak, ż zaczęłam lubić tygrysy, więc dziś napiszę jeszcze o nich.

Tygrys jest zwierzęciem leśnym, może żyć wszędzie, gdzie znajduje obfitość zwierzyny i gąszcz, w którym może się przyczaić. Podobnie jak wszystkie kotowate, jest znakomicie przystosowany do polowania. Jego sierść o ciemnym pręgowaniu stanowi znakomity kamuflaż, gdy tygrys przyczai się w cieniu drzew lub wśród traw. Stąpa tak cicho i zwinnie, że zdaje się zaledwie muskać ziemię. Dzięki swej zręczności potrafi wykonać skok długości 5-6 m, by dopaść ofiarę. Nie jest jednak okrutnym i niezwyciężonym drapieżnikiem, jak go przez długi czas opisywano, ani też zwierzęciem, którego „jedynym instynktem jest stała wściekłość, ślepa furia, która nie rozpoznaje i nie rozróżnia
niczego.

Oko tygrysa
Dwoje wypukłych oczu o okrągłej źrenicy zapewnia tygrysowi szerokie pole widzenia. Dzięki warstwie komórek odblaskowych na dnie oka tygrys doskonale widzi w nocy. W nocy, zależnie od pozycji tygrysa w stosunku do źródła światła, kolor światła, odbitego w jego oczach, zmienia się z pomarańczowo-czerwonego (oko na wprost światła) do niebieskawo-zielonego (oko oświetlone z boku). Ciekawy, żółty kolor tęczówki sprawił, że nazwę "oko tygrysa" nadano jednej z odmian kwarcu o złocisto brązowym połysku.
Potężne kły
Wśród wielu cech dużego drapieżnika-skrytości, wytrwałości, zręczności i siły, tygrys ma jeszcze stalowe szczęki, wyposażone w uzębienie specyficzne dla dużych mięsożernych: cztery ostre kły, długości 7,5 cm, zaciskają się na gardle ofiary, zadając jej błyskawiczną śmierć, a następnie służą do rozszarpywania zdobyczy.

Ostre pazury
Pazury długości wielu centymetrów, są dłuższe niż pazury wszystkich innych kotowatych. Mogą chować się, podobnie jak pazury kota. Ścięgna i więzadła pozwalają tygrysowi cofać je dowolnie w głąb osłaniającego je fałdu skóry i w ten sposób zachowywać ich ostrość. Schowane podczas chodzenia i odpoczynku, wysuwają się gdy tygrys chwyta zdobycz. Cztery pazury przednich łap żłobią w pniach drzew zadrapania głębokie na 1,5 centymetra, tak tygrys znaczy swój teren.

Ryk i miauczenie
Ryczenie jest najpotężniejszym rodzajem ekspresji tygrysa i może nieść się na odległość 3 km. Tygrysy ryczą po zabiciu ofiary i w trakcie walki, a samice w czasie rui. Jeśli tygrys spotka niepożądanego współplemieńca lub człowieka, mruczy, wydaje grożące pomruki lub parska. W czasie ataku, prycha jak kot. Podczas spotkania miłosnego lub rodzinnego, wydaje łagodne pomruku i postękuje, a nawet pomiaukuje.
I to już wszystko o tygrysach.
DO ZOBACZENIA

Moje ulubione zwierzę, czyli panda.

Cześć!!!! Jak już tytył tego posta wskazuje napiszę o słodkich pandach. Uwielbiam je!!!! Są takie milutkie, słodziudkie, po prostu wspaniałe!!!!!

Panda jest jednym z najrzadziej spotykanych zwierząt na ziemi. I jednym z najbardziej tajemniczych. Lubi jeść i spać, nie przepada natomiast za życiem rodzinnym. Każde mieszka samo i swoje terytorium oznacza silnie pachnącą wydzieliną.Zwierzątko do złudzenia przypomina przebrane w czarno-białe futerko niedźwiadka. Tymczasem naukowcy zdają się nie dostrzegać tego podobieństwa i powtarzają uparcie, że kuzynem pandy jest - szop.  To śliczne zwierzę żyje w naturze tylko w zimnych i wilgotnych lasach wysokogórskich w prowincji Syczuan w Chinach. Panda wielka jest jednym z wielu gatunków poważnie zagrożonych wymarciem z powodu utraty naturalnego środowiska. Zwierzęta te jedzą prawie wyłącznie pędy bambusa.Potrzebuje ogromnych ilości liści bambusowych.    Dzisiaj naukowcy przypuszczają, że w warunkach naturalnych zachowało się nie więcej niż 700 - 1000 osobników. Na wolności żyje tak mała populacja pandy wielkiej, że nadzieją na przetwanie gatunku pozostaje hodowla i rozród w ogrodach zoologicznych. Każdą nowo narodzoną pandę otacza się troskliwą opieką. Zwierzęta te jedzą prawie wyłącznie pędy bambusa. Czasem urozmaica sobie menu i zjada kwiaty, bulwy, korę, grzyby, węże, ptasie jaja, gryzoie i ryby. Panda dziennie zjada 10-20 kg pędów bambusa. A o to te prześłiczne zwierzątko:



















I to już wszystko na temat pand.
DO ZOBACZENIA!!!

Moje psiaki

Cześć! Chcę wam przedstawić moje dwa psy, a więc...

BASTER

Baster to pies rasy basset hound. Ma już nie całe 6 lat. Pojawił się unas, gdy mama miała urodziny. Wszyscy w rodzinie kochają go, no oprócz babci, ponieważ gdy czuje się on samotnie głośno wyje.
Baster uwielbia się bawić i szaleć. Nawet dziś sobie poszalał, gdy wyprowadzałam psy. Szczekał na smycz, ponieważ uznał, że już idziemy do domu.  A oto jego zdjęcia:















GUCIO

Gucio to kundel. Ma około 12/13 lat. Dokładnie nie wimy ile ma lat, ponieważ jst to przyłęka. Napoczątku  był przez rok u mojej przyjaciółki, ale oddali mam go. Gucio czasami nie reaguje na swoje imię, ale to nam nie przeszkadza.  A o to on:



Kiedyś miałam też chomika, ale niestety już go nie ma. :(
O moich zwierzętach to już tyle.
DO ZOBACZENIA!!!

sobota, 24 marca 2012

Kilka słów na początek

Witam wszystkim na moim nowym blogu pt.: „ Świat naszego pupila". Na tym blogu będę, co dziennie umieszczać nowe informacje na temat różnych zwierząt. Oprócz informacji będę umieszczać także reklamy schronisk, organizacji, które pomagają zwierzęta, posty z informacją o pomocy oraz ciekawostki i święta zwierząt.


Dziś napiszę jeszcze kilka postów, ponieważ przez ten tydzień niestety, nie będę miała czasu, bo mam konkurs rejonowy, klasówkę i za tydzień test szóstoklasistów. Jeśli znajdę czas to napiszę we wtorek, piątek i sobotę.